Lütfen müziği başlatarak okuyunuz

Sürgün Savaşçı

Size bugün bir anlık öfke sonucu başıma gelenleri anlatacağım. Ben Corex, kendi halinde bir savaşçıydım bir zamanlar...

Kendi halinde geçinmeye çalışan bir kişiydim, günlük rutin işlerimi yapar huzur içinde günlerimi geçirirdim.

Gerek toplamacılıkla, gerekse balıkçılıkla hayatımı sürdürür sessiz yaşantıma geri dönerdim.

Çok dalgalarla boğuştum, çok zorluk atlattım ama birazdan anlatacağım olayı halen atlatamadım.
Yapılan yanlış büyüler sonucu doğanın dengesinin bozulmasıyla ortaya çıkan yaratıklar sonucu aklımı kaybettim.

Bu yaratıklar insanların kişiliğini kısa sürelide olsa tersine çeviriyordu. Sevginiz nefrete, nefretiniz ise sevgiye dönüşüyordu. Bu şekilde sevdiğiniz insanlara saldırıyor, sevmediklerinize ise dostça yaklaşmanız sağlanarak ölüme yollanıyordunuz.

O gün içim nefretle dolmuş hayatımın aşkı olan Cornelia'ya saldırmış ve onu öldürmüştüm.



Büyünün etkisi geçince pişmanlığımı hayattan uzaklaşarak, kendimi çöllere vurarak geçirdim.

İşlediğim suçu duyan Gm'ler ise peşime düşmüş beni arıyorlardı

Son bir kez onunla anılarımızın olduğu Favori Gizli Yerimiz olan Heidel'deki evin çatısına çıkmış halime ağlayan göğe bakıyordum.

Gök bile kızgındı bu olanlara, anlam veremiyordu. Yağan yağmurun, düşen yıldırımların altında onun o güzel gözlerini son kez görebilmiştim.

Teslim olmaya karar vermiştim.

Teslim olduktan sonra çekilen sabıka fotoğrafım

Mutluluk ve deniz kokusu artık çok uzaktı benim için

Ufak bir not;
Resimlerin hepsi bana ait olup farklı zamanlarda çekilmişlerdir. Dosyaların arasında etkinlik için paylaşacak resim ararken, uyumluluğu yakalayınca, böyle bir hikaye yazmak geldi içimden umarım beğenmişsinizdir.