Ayrılığın, boşluğun mevsimi... İnsana hayatı sorgulatan ve yargılatan, sevgiden etmeye az sevgiliden etmeye çok meyilli kasım gibi bi ayı içinde barındıran, anlamanın, ağlamanın ve ayrılmanın zamanımı olur diyene pek bişey söyleyemeyip ama çok anlamlı gözlerle bakmanızı sağlayan mevsim.

Yere bakınca dalından dökülmüş sarı yaprağı, göğe bakınca içindeki o yoğunluğu, birikmişliği o karı atamayan bunalım havayı, kendime bakıncada yerle gökten pek bi farkım olmadığını gördüğüm, üzüldüğüm her mevsim yıkan ama bu mevsim başka yıkan zaman sinsilesi.

                                                         Sonbahar bir ayrılık mevsimi değil, birleşme ve kendini yenileme mevsimidir. ölümü değil, hayatı anımsatır. 

AMAZİNG