"Ey KaraYıldız! Cennetin yolunu bizlere açasın!.

Bizler karanlığa karşı duracağız, ta ki o güne kadar! 

Ömrümüzün sonuna kadar bu yoldan şaşmayacağız.” 

Uçuşan kızıl küller ile birlikte onu ve arkadaşlarını esaret altına alan pasajdı. 

KaraYıldız'ın batıya düşmesinin üzerinden üç yıl geçmişti. 

Fakat cennet görünürde hiçbir yere gelmedi. 

Şu karanlık çukurdan durmak bilmeden sürünerek çıkan canavarlar onun gerçekliğini daraltmaya devam ediyorlardı. 

"Duy sesimi! Ben Aal'ın vekili kavisli kılıç. 

Kum ve rüzgarların gücüyle esip gürleyeceğim.” 

Sadece Hashashin kaosu aşabilirdi, 

O, yalnızca inançla, dehşet verici bir eğitimi ve sayısız yoldaşının öldüğü savaşlardan dönmenin acısını aşmıştı. 

Bu kısır döngüyü kıran, üçüncü şahıs Kayal Nesser'den başkası değildi. 

Valencia Kraliyet Ailesi'nden bir soysuz, 

ve düzene Qaval olarak liderlik edecek sıradaki "En Son Kişi". 

Kaos parçalarını yoldaşlarıyla uzun süre uzakta tutan Kayal'dı, 

ama eninde sonunda, kaçan oydu. 

“Kurtuluşun KaraYıldızı henüz düşmedi, inancı zayıf olanlar yüzünden.” 

“Savaşın trajedisine katlanan bizden başka kimse, cennete giremez.” 

“Kayal, ikiyüzlülerin kanını akıtmayı başaramadı.” 

Bir kez daha kanlı savaş alanına girmeye zorlanan Hashashin kurtuluşu bekledi, ancak şüpheleri hala devam ediyordu.  

"Neden savaştaki insanlar ona küçümseyerek bakıyorlar ve  

dünyanın geri kalanının KaraYıldız olarak bildiği şeye KızılYıldız diyorlar?" 

Bir kez ekildikten sonra, zihninin gerisindeki şüphe tohumu kökünden sökülemedi ve büyümeye devam etti. 

Kayal’ın firarı, canavarların varlığı, kurtuluşun anlamı, KaraYıldız’ın kimliği. 

Aal'ın öğretilerinin ve kutsal metinlerinin ardındaki gerçeği sorguladı, ancak cevap arayışı yalnızca daha fazla soruya ve daha fazla şüpheye yol açtı. 

Sonunda onu hayatını geride bırakmaya ve bir teknede saklanmaya teşvik etti. 

Sonra kara bir enerji - kırmızı gözleri neşeyle parıldayan ve çok uzun süredir yanında olan- sonunda ona hakim olmaya başladı.