Drieghan çoğu oyuncunun gözünde sadece Garmoth'un bulunduğu ve çok fazla ayak basılmayan bir bölge durumda olmuştur. Benim içinse içerisinde muhteşem hikayeler ve merak uyandıran öğeler bulunduran harika bir bölge konumunda olmuştur. Hemen her oyunda görev yapmayı oldukça seviyorum. Diğer bölgelerin görevlerini tamamladıktan sonra Drieghan bölgesine geldiğimde de aynı şekilde ilerliyordum. Ana görevlerdeki hikaye ile Chenga Sherekan Savaşçıları (Federik, Nybica, Belcadas, Lateh ve Garud) ardındaki hikayeyi ve kişiliklerini öğrenip bu kadim ruhlara layık olduğumuzu kanıtlamak için onlarla savaşmak oldukça haz verici ve ilginçti. Daha sonra yan görevleri yapıp sağa sola koşturuyorken aşağıdaki resimde de gördüğünüz yıkılmış evleri farkettim, aslında çoğumuz Ornette'nin Ruh Özü (Sınırsız HP Potu) eşyası için Kagtumlara Drieghan rotası üzerinden giderken veya Garmoth'dan Drieghana giderken bu yapıların önünden geçiyor ama fark etmiyoruz. Bu yapıların önünden her geçtiğimde bu yıkılmış yapının ne olduğunu giderek daha da merak ediyordum. Oyunda hemen her öğe veya dikkat çeken bölgenin ileride ana olsun yan görev olsun bir şekilde hikayesinin anlatıldığını biliyordum.

Drieghan görevlerinde sonlara yaklaşırken "Azunak Mitolojisi" adlı görev serisine henüz yeni başlamıştım ki daha ilk görevden oldukça gizemli öğeler isteyen ve ilginç bir hikayeden bahseden kara pelerinli bir NPC ile konuşmam gerekmişti. Bu, gizemi çözmek konusundaki isteğimi daha da alevlendirmişti. Görevlerde ilerledikçe Drieghan'ın Chen Mitolojisi hakkında daha çok bilgi edinmeye başlamıştım. Öncelikle Drieghan halkının gizli tuttuğu Azunak hakkındaki bilgileri öğrendiğiniz  "Yükseliş Kanatları" görev serisini bitirdim (Azunak'ın Sınavlarını yaptığınız görev serisi olsun, yüksek yerlerdeki manzaralar ve büyüleyici kadim eserler olsun bu seride oldukça ilgi çekiciydi). Daha sonra "Kötü Bir Söylenti" adlı görev ile başlayan seriyi, yalnızca gece belirli bir zaman aralığında alıp tamamlayabilmeniz ve NPC'lerin anlattığı hikayenin gizemi beni daha çok içine çekmeye başlamıştı. Görevlerde ilerliyorken bir şekilde bu yıkık yapıların olduğu bölgeye gitmem gerekmişti ve buraya çok zaman sonra ilk adm atışım benim için oldukça nostaljikti, bu bölge ile alakalı yarım kalan son şeyi de tamamlamak çok farklı bir tat vermişti. Bu noktadan sonra görevler oldukça garip ilerlemeye başladı "Lorca" isimli sadece bizim görebildiğimiz küçük bir kızın yönlendirmesinde onun farklı isteklerini yerine getirmek için bu yıkık yapıların arasında bazı malzemeler topluyorduk. Evin hemen her köşesinde bizi takip eden kafasız heykeller bulunuyordu, hangi tarafa gitseniz onlarda o yöne doğru dönüyorlardı (oyunda gece yağmur yağarken bu görevleri yaptığınızda şimşekler ve gök gürültüleri arasında aslında bir miktarda geriyor sizi xd).

Hikayenin sürükleyiciliği ve ilginç öğeler barındırması beni içine öyle çekmiştiki bir an önce bu yerdeki gizemi açığa çıkarma isteğim yüzünden istenen eşyaları hemen buluyor ve  görevleri hızlı bir şekilde tamamlıyordum. Fakat sonra  "Ölüm Töreni" adlı bir görevde bir anda odanın içinde beliren çocuklarla enerjinizi kullanarak sohbet ile garip öğeleri takasladığınız bir oyun oynamanız gerekmekteydi. Bu öğelerden bazıları Doroter'in Kalbi, Macalod'un Beyni gibi Chen Mitolojisinden aşina olduğumuz isimlerin (Drieghanda Gervish Dağı gibi farklı yerlere de isimlerini vermişlerdir belki buradan hatırlarsınız veya Akum Zırhlardan veya Gervish, Hoom, Macalod Kristallerinden) organlarını takasladığımız ve "Ne oluyoruz lan?" dedirten eşyalardı. Bu takas oyunu, aslında kolay bir mantığı olan fakat ilk yapışta gerçekten kafa yoran bir özelliğe sahipti.

Hikayeye giderek daha da kabaran merakım son görev olan "Asil Ölüm" adlı görev ile son bulmuştu. Akum, Hoom, Gervish, Macalod, Doroter ve hikayesi halk tarafından gizli tutulan Azunak'dan sonra 7. bir Chen olduğu bununda kurban giden Halk olduğunu öğreniyordunuz. Bizi yönlendiren küçük kızsa halkının bilinmesi ile huzura kavuşan bu halkın bir insanı idi. Görevlerin sonunda küçük kızın en başından beri elinde tuttuğu, tamir ettiğimiz "Matem Oyuncağı"nı ödül olarak almak da oldukça manidardı.

Benim için, hem gizemi hem de matemli hikayesi ile bu yıkık yapılar ve hikayesi yaptığım diğer görevler ve öğrendiğim diğer bölge hikayelerine kıyasla hep ayrı bir yerde olmuştur ve ne zaman önünden geçsem bana hikayesini hatırlatıp buruk bir gülümseme yaratan bir kimliğe bürünmüştür.